Mum Ateşi

Bir sohbet sırasında Nasreddin Hoca soğuk kıştan hiç rahatsız olmadığını hatta geceleri evde ısınmak için ateş bile yakmadığını söyleyiverir. Fakat kimse buna inanmaz. En sonunda iddiaya tutuşurlar. Şayet Hoca ateş olmadan köyün meydanında sabaha kadar beklerse ona yemek ısmarlayacaklar, yok eğer bekleyemezse Hoca hepsine evinde bir akşam ziyafet verecektir. Hoca sabaha kadar meydanda bekler, sabah olunca iddiayı kazandığını düşünür. İddiacılardan birisi:

– Hocam nasıl dayandın bu kadar soğuğa?

– Valla üç yüz metre uzaklıkta yanan bir mum vardı. Onu seyrederek vakit geçirdim.

– O zaman olmaz hocam iddiayı kaybettin. Sen o mumun ışığı ile ısınmışsındır.

Hoca ne kadar direndiyse de adamlarla başa çıkamaz. Bir akşam hepsini yemeğe davet eder. Hoca yemeği hazırlamak için mutfağa geçer fakat onca zaman geçmesine rağmen bir türlü yemeğin gelmediğini gören davetliler sonunda mutfağa gelirler, bir de ne görsünler. Hoca tavandan astığı kocaman bir kazanın altına bir mum koymuş ve suyun kaynamasını bekliyor. Hep bir ağızdan:

– İlahî Hocam! Hiç koca kazanla yemek mum ateşiyle kaynar mı, derler. Hoca hemen taşı gediğine koyar:

– Üç yüz metreden bir adamı ısıtan mum alevi, otuz santimden bir kazanı neden ısıtmasın?